مهم
عمل به وظیفه شرعیه است، عمل به دستورات آسمانی عرفان واقعی را به انسان
می نمایاند و به جایی می رسد که می گوید : « ما اعبد ربا لم اره » ، عرفان
حقیقی از التزام کامل به تمامی دستورات شرع مقدس که اهم دستورات آن ترک
معصیت در اعتقاد و عمل است، حاصل می گردد و منحصر به شخص مخصوصی نیست، بلکه
برای همه می باشد و این التزام به عقیده و عمل، باید در همه باشد تا نتیجه
دهد آن هم به مراتب.